Kimin Yarını Var?

   Kim çıkıp da benim yarınımın garantisi var veya ben şu kadar süre yaşayacağım diyebilir?

    Şöyle anlatayım, hiçbirimiz ne kadar süremiz olduğunu bilmiyoruz. İstediğimiz şeyler var, mesela hayallerimiz ya da hedeflerimiz fakat bizi, sürekli bunları yapmaktan alıkoyan bir şey var. Bunun ne olduğunu bence biz de bilmiyoruz. Fikirlerimiz var. Ama istediğimiz şeyi almak için uğraşmıyoruz bile. Neden mi?

    Çünkü rahatlığa alıştık, çünkü her şey elimizin altında ve biz eskisi kadar sevemiyoruz yaptığımız işleri, içimizde bir yerlerde hedeflerimiz doğrultusunda çalışmak isteyen bir insan var. O insanın bizim rehberimiz olması gerektiğini düşünüyorum.

   Ya da  “El alem ne der?” diye düşüneceğimiz yerde, “Hayallerimi daha kolay nasıl gerçekleştirebilirim?” demeli olduğumuzu, düşünmeden edemiyorum. Ama biz ısrarla başkalarını, geleceğimizden, kendimizden daha çok umursuyoruz. Bu da maalesef ki kendi seçimlerimiz.

   Her şeyimizi ortaya koyarak bazı yükleri alırsak çok yol katedebileceğimizi düşünüyorum. Çünkü zaten hiçbir şeyimiz yok.

“Hiçbir şey yoktur. Olsa bile bilemezdik, bilsek bile aktaramazdık.” demiş ünlü bir filozof. Kendi mutluluğumuz için vakit kaybetmeden bazı şeyleri şimdi yapmaya başlamalı olduğumuzu düşünüyorum.

   O yüzden o işi şimdi yapmaya başlamalıyız, o yemeği şimdi yemeliyiz, o filmi şimdi izlemeliyiz, o kitabı şimdi okumalıyız. Çünkü biliyoruz ki, kimsenin yarını için garantisi yok.

  Nil Karaibrahimgil bir konuşmasını şu cümleleri ile bitiriyor;

 “Çünkü hayat sonraya kalmaz, hayat planları beklemez ve hayat sonraları hiç sevmez.”

 Ne olacaksa şimdi olmalı. Bu yüzden zamanın içinde kavrulup giden, doğru anı bekleyen kişiler olmamamız gerektiğini savunuyorum. Hayatınızda keşkelere yer vermemeniz dileğiyle.